dichtbevolkt

Dutch

Etymology

Univerbation of dicht +‎ bevolkt.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdɪxt.bəˈvɔlkt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: dicht‧be‧volkt

Adjective

dichtbevolkt (comparative dichterbevolkt, superlative dichtstbevolkt)

1. densely populated

Inflection

Inflection of dichtbevolkt
uninflected	dichtbevolkt
inflected	dichtbevolkte
comparative	dichterbevolkt
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dichtbevolkt	dichterbevolkt	het dichtstbevolkt het dichtstbevolkte
indefinite	m./f. sing.	dichtbevolkte	dichterbevolkte	dichtstbevolkte
	n. sing.	dichtbevolkt	dichterbevolkt	dichtstbevolkte
	plural	dichtbevolkte	dichterbevolkte	dichtstbevolkte
definite		dichtbevolkte	dichterbevolkte	dichtstbevolkte
partitive		dichtbevolkts	dichterbevolkts	—