dierbaar

Dutch

Etymology

From Middle Dutch dierbaer. Equivalent to dier (“dear, precious”) +‎ -baar (“-able, -worthy”), the former a dialectal form of duur.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdiːrbaːr/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: dier‧baar

Adjective

dierbaar (comparative dierbaarder, superlative dierbaarst)

1. dear, prized by someone
2. (archaic) precious, of great value
3. (obsolete) pricey
4. (in devotional circles) highly/morally moving, touching

Inflection

Inflection of dierbaar
uninflected	dierbaar
inflected	dierbare
comparative	dierbaarder
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		dierbaar	dierbaarder	het dierbaarst het dierbaarste
indefinite	m./f. sing.	dierbare	dierbaardere	dierbaarste
	n. sing.	dierbaar	dierbaarder	dierbaarste
	plural	dierbare	dierbaardere	dierbaarste
definite		dierbare	dierbaardere	dierbaarste
partitive		dierbaars	dierbaarders	—

Synonyms

• kostbaar
• duur
• geprezen
• (pricy only) prijzig

Derived terms

• dierbaarheid
• allerdierbaarst
• overdierbaar

Descendants

• Negerhollands: dierbaar