distilleren

Dutch

Alternative forms

• destilleren

Etymology

From Middle Dutch disteleren, from Old French distiller, from Latin distillō.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌdɪstiˈleːrə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: dis‧til‧le‧ren
• Rhymes: -eːrən

Verb

distilleren

1. (transitive) to distill
2. (transitive) to deduce, to extract (from words)

Conjugation

Conjugation of distilleren (weak)
infinitive	distilleren
past singular	distilleerde
past participle	gedistilleerd
infinitive	distilleren
gerund	distilleren n
	present tense	past tense
1st person singular	distilleer	distilleerde
2nd person sing. (jij)	distilleert, distilleer2	distilleerde
2nd person sing. (u)	distilleert	distilleerde
2nd person sing. (gij)	distilleert	distilleerde
3rd person singular	distilleert	distilleerde
plural	distilleren	distilleerden
subjunctive sing.1	distillere	distilleerde
subjunctive plur.1	distilleren	distilleerden
imperative sing.	distilleer
imperative plur.1	distilleert
participles	distillerend	gedistilleerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Synonyms

(deduce):

• afleiden

Further reading

• “distilleren” in Woordenlijst Nederlandse Taal – Officiële Spelling, Nederlandse Taalunie. [the official spelling word list for the Dutch language]