doodkrank
Jump to navigation
Jump to search
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Compound of dood (“dead”) + krank (“sick”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]doodkrank (comparative doodkranker, superlative doodkrankst)
- (archaic) terminally ill
- Synonym: doodziek
Inflection
[edit]Declension of doodkrank | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | doodkrank | |||
inflected | doodkranke | |||
comparative | doodkranker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | doodkrank | doodkranker | het doodkrankst het doodkrankste | |
indefinite | m./f. sing. | doodkranke | doodkrankere | doodkrankste |
n. sing. | doodkrank | doodkranker | doodkrankste | |
plural | doodkranke | doodkrankere | doodkrankste | |
definite | doodkranke | doodkrankere | doodkrankste | |
partitive | doodkranks | doodkrankers | — |