dopomóc

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From do- +‎ pomóc.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /dɔˈpɔ.mut͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔmut͡s
  • Syllabification: do‧po‧móc

Verb

[edit]

dopomóc pf (imperfective dopomagać)

  1. (intransitive, literary) to assist, to help [with dative ‘someone’]
    Tak mi dopomóż Bóg.So help me God.

Conjugation

[edit]
Conjugation of dopomóc pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive dopomóc
future tense 1st dopomogę dopomożemy
2nd dopomożesz dopomożecie
3rd dopomoże dopomogą
impersonal dopomoże się
past tense 1st dopomogłem,
-(e)m dopomógł
dopomogłam,
-(e)m dopomogła
dopomogłom,
-(e)m dopomogło
dopomogliśmy,
-(e)śmy dopomogli
dopomogłyśmy,
-(e)śmy dopomogły
2nd dopomogłeś,
-(e)ś dopomógł
dopomogłaś,
-(e)ś dopomogła
dopomogłoś,
-(e)ś dopomogło
dopomogliście,
-(e)ście dopomogli
dopomogłyście,
-(e)ście dopomogły
3rd dopomógł dopomogła dopomogło dopomogli dopomogły
impersonal dopomożono
conditional 1st dopomógłbym,
bym dopomógł
dopomogłabym,
bym dopomogła
dopomogłobym,
bym dopomogło
dopomoglibyśmy,
byśmy dopomogli
dopomogłybyśmy,
byśmy dopomogły
2nd dopomógłbyś,
byś dopomógł
dopomogłabyś,
byś dopomogła
dopomogłobyś,
byś dopomogło
dopomoglibyście,
byście dopomogli
dopomogłybyście,
byście dopomogły
3rd dopomógłby,
by dopomógł
dopomogłaby,
by dopomogła
dopomogłoby,
by dopomogło
dopomogliby,
by dopomogli
dopomogłyby,
by dopomogły
impersonal dopomożono by
imperative 1st niech dopomogę dopomóżmy
2nd dopomóż dopomóżcie
3rd niech dopomoże niech dopomogą
anterior adverbial participle dopomógłszy
verbal noun dopomożenie

Further reading

[edit]
  • dopomóc in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • dopomóc in Polish dictionaries at PWN