dotrzymać

Polish

Etymology

From do- +‎ trzymać.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈtʂɘ.mat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘmat͡ɕ
• Syllabification: do‧trzy‧mać

Verb

dotrzymać pf (imperfective dotrzymywać)

1. (transitive) to keep (e.g. a promise, one's word), to make good on [with genitive]

Conjugation

Conjugation of dotrzymać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dotrzymać
future tense	1st	dotrzymam			dotrzymamy
	2nd	dotrzymasz			dotrzymacie
	3rd	dotrzyma			dotrzymają
	impersonal	dotrzyma się
past tense	1st	dotrzymałem, -(e)m dotrzymał	dotrzymałam, -(e)m dotrzymała	dotrzymałom, -(e)m dotrzymało	dotrzymaliśmy, -(e)śmy dotrzymali	dotrzymałyśmy, -(e)śmy dotrzymały
	2nd	dotrzymałeś, -(e)ś dotrzymał	dotrzymałaś, -(e)ś dotrzymała	dotrzymałoś, -(e)ś dotrzymało	dotrzymaliście, -(e)ście dotrzymali	dotrzymałyście, -(e)ście dotrzymały
	3rd	dotrzymał	dotrzymała	dotrzymało	dotrzymali	dotrzymały
	impersonal	dotrzymano
conditional	1st	dotrzymałbym, bym dotrzymał	dotrzymałabym, bym dotrzymała	dotrzymałobym, bym dotrzymało	dotrzymalibyśmy, byśmy dotrzymali	dotrzymałybyśmy, byśmy dotrzymały
	2nd	dotrzymałbyś, byś dotrzymał	dotrzymałabyś, byś dotrzymała	dotrzymałobyś, byś dotrzymało	dotrzymalibyście, byście dotrzymali	dotrzymałybyście, byście dotrzymały
	3rd	dotrzymałby, by dotrzymał	dotrzymałaby, by dotrzymała	dotrzymałoby, by dotrzymało	dotrzymaliby, by dotrzymali	dotrzymałyby, by dotrzymały
	impersonal	dotrzymano by
imperative	1st	niech dotrzymam			dotrzymajmy
	2nd	dotrzymaj			dotrzymajcie
	3rd	niech dotrzyma			niech dotrzymają
passive adjectival participle		dotrzymany	dotrzymana	dotrzymane	dotrzymani	dotrzymane
anterior adverbial participle		dotrzymawszy
verbal noun		dotrzymanie

Further reading

• dotrzymać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dotrzymać in Polish dictionaries at PWN