dozbroić

Polish

Etymology

From do- +‎ zbroić.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔˈzbrɔ.it͡ɕ/
• Rhymes: -ɔit͡ɕ
• Syllabification: do‧zbro‧ić

Verb

dozbroić pf (imperfective dozbrajać)

1. (transitive, military) to arm up (to supply with additional weapons)
2. (transitive) to arm up (to supply a factory with additional machinery and equipment)
3. (reflexive with się, military) to arm oneself up, to tool up

Conjugation

Conjugation of dozbroić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dozbroić
future tense	1st	dozbroję			dozbroimy
	2nd	dozbroisz			dozbroicie
	3rd	dozbroi			dozbroją
	impersonal	dozbroi się
past tense	1st	dozbroiłem, -(e)m dozbroił	dozbroiłam, -(e)m dozbroiła	dozbroiłom, -(e)m dozbroiło	dozbroiliśmy, -(e)śmy dozbroili	dozbroiłyśmy, -(e)śmy dozbroiły
	2nd	dozbroiłeś, -(e)ś dozbroił	dozbroiłaś, -(e)ś dozbroiła	dozbroiłoś, -(e)ś dozbroiło	dozbroiliście, -(e)ście dozbroili	dozbroiłyście, -(e)ście dozbroiły
	3rd	dozbroił	dozbroiła	dozbroiło	dozbroili	dozbroiły
	impersonal	dozbrojono
conditional	1st	dozbroiłbym, bym dozbroił	dozbroiłabym, bym dozbroiła	dozbroiłobym, bym dozbroiło	dozbroilibyśmy, byśmy dozbroili	dozbroiłybyśmy, byśmy dozbroiły
	2nd	dozbroiłbyś, byś dozbroił	dozbroiłabyś, byś dozbroiła	dozbroiłobyś, byś dozbroiło	dozbroilibyście, byście dozbroili	dozbroiłybyście, byście dozbroiły
	3rd	dozbroiłby, by dozbroił	dozbroiłaby, by dozbroiła	dozbroiłoby, by dozbroiło	dozbroiliby, by dozbroili	dozbroiłyby, by dozbroiły
	impersonal	dozbrojono by
imperative	1st	niech dozbroję			dozbrójmy
	2nd	dozbrój			dozbrójcie
	3rd	niech dozbroi			niech dozbroją
passive adjectival participle		dozbrojony	dozbrojona	dozbrojone	dozbrojeni	dozbrojone
anterior adverbial participle		dozbroiwszy
verbal noun		dozbrojenie

Further reading

• dozbroić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dozbroić in Polish dictionaries at PWN