drabba

Icelandic

Verb

drabba (weak verb, third-person singular past indicative drabbaði, supine drabbað)

1. (intransitive) to lead a frivolous life

Conjugation

drabba — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að drabba
supine (sagnbót)		drabbað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		drabbandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég drabba	við dröbbum	present (nútíð)	ég drabbi	við dröbbum
	þú drabbar	þið drabbið		þú drabbir	þið drabbið
	hann, hún, það drabbar	þeir, þær, þau drabba		hann, hún, það drabbi	þeir, þær, þau drabbi
past (þátíð)	ég drabbaði	við dröbbuðum	past (þátíð)	ég drabbaði	við dröbbuðum
	þú drabbaðir	þið dröbbuðuð		þú drabbaðir	þið dröbbuðuð
	hann, hún, það drabbaði	þeir, þær, þau dröbbuðu		hann, hún, það drabbaði	þeir, þær, þau dröbbuðu
imperative (boðháttur)	drabba (þú)	drabbið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	drabbaðu	drabbiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

drabbast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að drabbast
supine (sagnbót)		drabbast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		drabbandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég drabbast	við dröbbumst	present (nútíð)	ég drabbist	við dröbbumst
	þú drabbast	þið drabbist		þú drabbist	þið drabbist
	hann, hún, það drabbast	þeir, þær, þau drabbast		hann, hún, það drabbist	þeir, þær, þau drabbist
past (þátíð)	ég drabbaðist	við dröbbuðumst	past (þátíð)	ég drabbaðist	við dröbbuðumst
	þú drabbaðist	þið dröbbuðust		þú drabbaðist	þið dröbbuðust
	hann, hún, það drabbaðist	þeir, þær, þau dröbbuðust		hann, hún, það drabbaðist	þeir, þær, þau dröbbuðust
imperative (boðháttur)	drabbast (þú)	drabbist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	drabbastu	drabbisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

drabbaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	drabbaður	dröbbuð	drabbað		drabbaðir	drabbaðar	dröbbuð
accusative (þolfall)	drabbaðan	drabbaða	drabbað		drabbaða	drabbaðar	dröbbuð
dative (þágufall)	dröbbuðum	drabbaðri	dröbbuðu		dröbbuðum	dröbbuðum	dröbbuðum
genitive (eignarfall)	drabbaðs	drabbaðrar	drabbaðs		drabbaðra	drabbaðra	drabbaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	drabbaði	drabbaða	drabbaða		dröbbuðu	dröbbuðu	dröbbuðu
accusative (þolfall)	drabbaða	dröbbuðu	drabbaða		dröbbuðu	dröbbuðu	dröbbuðu
dative (þágufall)	drabbaða	dröbbuðu	drabbaða		dröbbuðu	dröbbuðu	dröbbuðu
genitive (eignarfall)	drabbaða	dröbbuðu	drabbaða		dröbbuðu	dröbbuðu	dröbbuðu

Swedish

Etymology

From Old Swedish drabba‚ from Middle Low German drapen. Doublet of dräpa and träffa. Compare English drub.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Verb

drabba (present drabbar, preterite drabbade, supine drabbat, imperative drabba)

1. (of something negative) to strike, to affect, to hit, to befall (someone)

   Han drabbades av en svår sjukdom

   He was struck by a serious illness

   Det är tur att det inte drabbar någon fattig

   It is fortunate that it (this unexpected high cost) doesn't strike anybody (who is) poor. (Because I can afford to pay it.)

   • Shakespeare, The Merchant of Venice, act 4, scene 1, Shylock speaking

     Ifall det vägras mig, må faran drabba Venedigs privilegier och frihet!

     If you deny it, let the danger light Upon your charter and your city’s freedom.

2. (obsolete except in drabba samman and related terms) to enter into battle (with someone), to battle

Conjugation

Conjugation of drabba (weak)

	Active		Passive
Infinitive	drabba		drabbas
Supine	drabbat		drabbats
Imperative	drabba		—
Imper. plural1	drabben		—
	Present	Past	Present	Past
Indicative	drabbar	drabbade	drabbas	drabbades
Ind. plural1	drabba	drabbade	drabbas	drabbades
Subjunctive2	drabbe	drabbade	drabbes	drabbades
	Participles
Present participle	drabbande
Past participle	drabbad
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

Related terms

• drabba samman
• drabbning
• sammandrabbning

References

• drabba in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
• drabba in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
• drabba in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)