duivels

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdœy̯.vəls/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: dui‧vels

Etymology 1

From Middle Dutch duvelsch. Equivalent to duivel (“devil”) +‎ -s (adjective-forming suffix).

Adjective

duivels (comparative duivelser, superlative meest duivels or duivelst)

1. devilish

Inflection

Inflection of duivels
uninflected	duivels
inflected	duivelse
comparative	duivelser
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		duivels	duivelser	het duivelst het duivelste
indefinite	m./f. sing.	duivelse	duivelsere	duivelste
	n. sing.	duivels	duivelser	duivelste
	plural	duivelse	duivelsere	duivelste
definite		duivelse	duivelsere	duivelste
partitive		duivels	duivelsers	—

Etymology 2

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

duivels

1. plural of duivel
2. (archaic) genitive singular of duivel