duizelig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From duizelen (to be/make dizzy) +‎ -ig.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈdœy̯.zə.ləx/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: dui‧ze‧lig

Adjective

[edit]

duizelig (comparative duizeliger, superlative duizeligst)

  1. dizzy, experiencing equilibrium-trouble

Declension

[edit]
Declension of duizelig
uninflected duizelig
inflected duizelige
comparative duizeliger
positive comparative superlative
predicative/adverbial duizelig duizeliger het duizeligst
het duizeligste
indefinite m./f. sing. duizelige duizeligere duizeligste
n. sing. duizelig duizeliger duizeligste
plural duizelige duizeligere duizeligste
definite duizelige duizeligere duizeligste
partitive duizeligs duizeligers

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: duiselig