dziadzieć

Polish

Etymology

From dziad +‎ -eć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑa.d͡ʑɛt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ad͡ʑɛt͡ɕ
• Syllabification: dzia‧dzieć

Verb

dziadzieć impf (perfective zdziadzieć)

1. (intransitive, colloquial) to become decrepit and senile

   Synonyms: grzybieć, starzeć się

2. (intransitive, colloquial) to impoverish (to become poorer)

   Synonyms: biednieć, ubożeć

Conjugation

Conjugation of dziadzieć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		dziadzieć
present tense	1st	dziadzieję			dziadziejemy
	2nd	dziadziejesz			dziadziejecie
	3rd	dziadzieje			dziadzieją
	impersonal	dziadzieje się
past tense	1st	dziadziałem, -(e)m dziadział	dziadziałam, -(e)m dziadziała	dziadziałom, -(e)m dziadziało	dziadzieliśmy, -(e)śmy dziadzieli	dziadziałyśmy, -(e)śmy dziadziały
	2nd	dziadziałeś, -(e)ś dziadział	dziadziałaś, -(e)ś dziadziała	dziadziałoś, -(e)ś dziadziało	dziadzieliście, -(e)ście dziadzieli	dziadziałyście, -(e)ście dziadziały
	3rd	dziadział	dziadziała	dziadziało	dziadzieli	dziadziały
	impersonal	dziadziano
future tense	1st	będę dziadział, będę dziadzieć	będę dziadziała, będę dziadzieć	będę dziadziało, będę dziadzieć	będziemy dziadzieli, będziemy dziadzieć	będziemy dziadziały, będziemy dziadzieć
	2nd	będziesz dziadział, będziesz dziadzieć	będziesz dziadziała, będziesz dziadzieć	będziesz dziadziało, będziesz dziadzieć	będziecie dziadzieli, będziecie dziadzieć	będziecie dziadziały, będziecie dziadzieć
	3rd	będzie dziadział, będzie dziadzieć	będzie dziadziała, będzie dziadzieć	będzie dziadziało, będzie dziadzieć	będą dziadzieli, będą dziadzieć	będą dziadziały, będą dziadzieć
	impersonal	będzie dziadzieć się
conditional	1st	dziadziałbym, bym dziadział	dziadziałabym, bym dziadziała	dziadziałobym, bym dziadziało	dziadzielibyśmy, byśmy dziadzieli	dziadziałybyśmy, byśmy dziadziały
	2nd	dziadziałbyś, byś dziadział	dziadziałabyś, byś dziadziała	dziadziałobyś, byś dziadziało	dziadzielibyście, byście dziadzieli	dziadziałybyście, byście dziadziały
	3rd	dziadziałby, by dziadział	dziadziałaby, by dziadziała	dziadziałoby, by dziadziało	dziadzieliby, by dziadzieli	dziadziałyby, by dziadziały
	impersonal	dziadziano by
imperative	1st	niech dziadzieję			dziadziejmy
	2nd	dziadziej			dziadziejcie
	3rd	niech dziadzieje			niech dziadzieją
active adjectival participle		dziadziejący	dziadziejąca	dziadziejące	dziadziejący	dziadziejące
contemporary adverbial participle		dziadziejąc
verbal noun		dziadzenie

Related terms

adjectives

• dziadowski
• zdziadziały

 

noun

• dziadostwo

 

Further reading

• dziadzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziadzieć in Polish dictionaries at PWN