eerbiedig

Dutch

Etymology

From eerbieden (“to respect”) +‎ -ig (“-ful”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌeːrˈbi.dəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: eer‧bie‧dig

Adjective

eerbiedig (comparative eerbiediger, superlative eerbiedigst)

1. respectful, courteous, well-mannered

Inflection

Inflection of eerbiedig
uninflected	eerbiedig
inflected	eerbiedige
comparative	eerbiediger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		eerbiedig	eerbiediger	het eerbiedigst het eerbiedigste
indefinite	m./f. sing.	eerbiedige	eerbiedigere	eerbiedigste
	n. sing.	eerbiedig	eerbiediger	eerbiedigste
	plural	eerbiedige	eerbiedigere	eerbiedigste
definite		eerbiedige	eerbiedigere	eerbiedigste
partitive		eerbiedigs	eerbiedigers	—

Derived terms

• eerbiedigen