egzotikus

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 21:29, 6 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

Borrowed from Latin exoticus, from Ancient Greek ἐξωτικός (exōtikós, foreign), literally "from the outside", from ἐξω- (exō-, outside), from ἐξ (ex, out of).[1] With -ikus ending.

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈɛɡzotikuʃ]
  • Hyphenation: eg‧zo‧ti‧kus

Adjective

egzotikus (comparative egzotikusabb, superlative legegzotikusabb)

  1. exotic

Declension

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative egzotikus egzotikusak
accusative egzotikusat egzotikusakat
dative egzotikusnak egzotikusaknak
instrumental egzotikussal egzotikusakkal
causal-final egzotikusért egzotikusakért
translative egzotikussá egzotikusakká
terminative egzotikusig egzotikusakig
essive-formal egzotikusként egzotikusakként
essive-modal
inessive egzotikusban egzotikusakban
superessive egzotikuson egzotikusakon
adessive egzotikusnál egzotikusaknál
illative egzotikusba egzotikusakba
sublative egzotikusra egzotikusakra
allative egzotikushoz egzotikusakhoz
elative egzotikusból egzotikusakból
delative egzotikusról egzotikusakról
ablative egzotikustól egzotikusaktól
non-attributive
possessive - singular
egzotikusé egzotikusaké
non-attributive
possessive - plural
egzotikuséi egzotikusakéi

Derived terms

See also

References

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN