factio
Latin
Etymology
From faciō (“I make, do”) + -tiō (action noun suffix), with a metaphorical primary meaning.
Pronunciation
- (Classical Latin) IPA(key): /ˈfak.ti.oː/, [ˈfäkt̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈfak.t͡si.o/, [ˈfäkt̪͡s̪io]
Noun
factiō f (genitive factiōnis); third declension
- a political faction, a group of people acting together
- 2003, Hannelore Zöllner, Eximia victoria Stoiberiana [1], Nuntii Latini Radio Bremen, Septembris 2003
- Christiana Unio Socialis tantam victoriam assecuta est, quantam in Germania nulla umquam factio ex electionibus liberis tulerat: abhinc Bavariam regere poterit duabus partibus [2/3] legatorum nisa.
- The Christian Social Union has achieved a victory that no other party in Germany has carried out: henceforth it will rule Bavaria holding two thirds of the legislature.
- Christiana Unio Socialis tantam victoriam assecuta est, quantam in Germania nulla umquam factio ex electionibus liberis tulerat: abhinc Bavariam regere poterit duabus partibus [2/3] legatorum nisa.
- 2003, Hannelore Zöllner, Eximia victoria Stoiberiana [1], Nuntii Latini Radio Bremen, Septembris 2003
- a company of charioteers
- (rare) an act of making or doing; a preparation
Declension
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | factiō | factiōnēs |
Genitive | factiōnis | factiōnum |
Dative | factiōnī | factiōnibus |
Accusative | factiōnem | factiōnēs |
Ablative | factiōne | factiōnibus |
Vocative | factiō | factiōnēs |
Descendants
- Old French: façon, facon (manuscript form); faceon; façun (Anglo-Norman); fechoun (Old Northern French)
- Old Galician-Portuguese: feiçon, faiçon
- Portuguese: feição
- → Catalan: facció
- → Czech: fakce
- → Danish: faktion
- → Irish: faicsean
- → Italian: fazione
- → Middle French: faction
- → Romanian: facțiune
- → Portuguese: facção
- → Spanish: facción
References
- “factio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “factio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- factio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- factio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[2], London: Macmillan and Co.
- a party; faction: factio (of aristocrats)
- a party; faction: factio (of aristocrats)