faleveleid

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

falevél +‎ -eid (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈfɒlɛvɛlɛjid]
  • Hyphenation: fa‧le‧ve‧le‧id

Noun[edit]

faleveleid

  1. second-person singular multiple-possession possessive of falevél

Declension[edit]

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative faleveleid
accusative faleveleidet
dative faleveleidnek
instrumental faleveleiddel
causal-final faleveleidért
translative faleveleiddé
terminative faleveleidig
essive-formal faleveleidként
essive-modal faleveleidül
inessive faleveleidben
superessive faleveleiden
adessive faleveleidnél
illative faleveleidbe
sublative faleveleidre
allative faleveleidhez
elative faleveleidből
delative faleveleidről
ablative faleveleidtől
non-attributive
possessive - singular
faleveleidé
non-attributive
possessive - plural
faleveleidéi