farga

See also: färga

Catalan

Etymology

From (compare Occitan farga), from Latin fābrica (compare French forge, Spanish fragua). Doublet of fàbrica, a borrowing, and forja, from French.

Pronunciation

• IPA^(key): (Central, Balearic) [ˈfar.ɡə]
• IPA^(key): (Valencia) [ˈfaɾ.ɣa]

Noun

farga f (plural fargues)

1. forge

   Synonym: forja

Derived terms

• fargar

Related terms

• fàbrica

Further reading

• “farga” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.

---

Icelandic

Pronunciation

• Rhymes: -arka

Verb

farga (weak verb, third-person singular past indicative fargaði, supine fargað)

1. to part with, to let go
2. to kill

Conjugation

farga — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að farga
supine (sagnbót)		fargað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		fargandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég farga	við förgum	present (nútíð)	ég fargi	við förgum
	þú fargar	þið fargið		þú fargir	þið fargið
	hann, hún, það fargar	þeir, þær, þau farga		hann, hún, það fargi	þeir, þær, þau fargi
past (þátíð)	ég fargaði	við förguðum	past (þátíð)	ég fargaði	við förguðum
	þú fargaðir	þið förguðuð		þú fargaðir	þið förguðuð
	hann, hún, það fargaði	þeir, þær, þau förguðu		hann, hún, það fargaði	þeir, þær, þau förguðu
imperative (boðháttur)	farga (þú)	fargið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	fargaðu	fargiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (to kill): drepa, deyða, myrða, sálga

---

Norwegian Bokmål

Alternative forms

• farget

Verb

farga

1. inflection of farge:
   1. simple past
   2. past participle

---

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• fargen

Noun

farga f

1. definite singular of farge

Verb

farga (present tense fargar, past tense farga, past participle farga, passive infinitive fargast, present participle fargande, imperative farga/farg)

1. Alternative form of farge

---

Occitan

Alternative forms

• fòrga

Etymology

From Old Occitan faurga (compare Catalan farga), from Latin fābrica (compare French forge, Spanish fragua). Compare also fabrica, fabrega.

Noun

farga f (plural fargas)

1. forge

Related terms

• fargar