gül

See also: gul, Gül, and guļ

Azerbaijani

Etymology 1

From Persian گل (gol, “flower”).

Noun

gül (definite accusative gülnü, plural güllər)

1. flower

   Synonym: çiçək

2. rose

Declension

Declension of gül

	singular	plural
nominative	gül	güllər
definite accusative	gülü	gülləri
dative	gülə	güllərə
locative	güldə	güllərdə
ablative	güldən	güllərdən
definite genitive	gülün	güllərin

Possessive forms of gül

	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	gülüm	güllərim
sənin (“your”)	gülün	güllərin
onun (“his/her/its”)	gülü	gülləri
bizim (“our”)	gülümüz	güllərimiz
sizin (“your”)	gülünüz	gülləriniz
onların (“their”)	gülü or gülləri	gülləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	gülümü	güllərimi
sənin (“your”)	gülünü	güllərini
onun (“his/her/its”)	gülünü	güllərini
bizim (“our”)	gülümüzü	güllərimizi
sizin (“your”)	gülünüzü	güllərinizi
onların (“their”)	gülünü or güllərini	güllərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	gülümə	güllərimə
sənin (“your”)	gülünə	güllərinə
onun (“his/her/its”)	gülünə	güllərinə
bizim (“our”)	gülümüzə	güllərimizə
sizin (“your”)	gülünüzə	güllərinizə
onların (“their”)	gülünə or güllərinə	güllərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	gülümdə	güllərimdə
sənin (“your”)	gülündə	güllərində
onun (“his/her/its”)	gülündə	güllərində
bizim (“our”)	gülümüzdə	güllərimizdə
sizin (“your”)	gülünüzdə	güllərinizdə
onların (“their”)	gülündə or güllərində	güllərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	gülümdən	güllərimdən
sənin (“your”)	gülündən	güllərindən
onun (“his/her/its”)	gülündən	güllərindən
bizim (“our”)	gülümüzdən	güllərimizdən
sizin (“your”)	gülünüzdən	güllərinizdən
onların (“their”)	gülündən or güllərindən	güllərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	gülümün	güllərimin
sənin (“your”)	gülünün	güllərinin
onun (“his/her/its”)	gülünün	güllərinin
bizim (“our”)	gülümüzün	güllərimizin
sizin (“your”)	gülünüzün	güllərinizin
onların (“their”)	gülünün or güllərinin	güllərinin

Etymology 2

Verb form.

Verb

gül

1. second-person singular imperative of gülmək

---

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): [ɟyl]

Etymology 1

From Ottoman Turkish گل (gül), borrowed from Persian گل (gol, “flower”). Cognate with English rose.

Noun

gül (definite accusative gülü, plural güller)

1. rose

Declension

Inflection
Nominative	gül
Definite accusative	gülü
	Singular	Plural
Nominative	gül	güller
Definite accusative	gülü	gülleri
Dative	güle	güllere
Locative	gülde	güllerde
Ablative	gülden	güllerden
Genitive	gülün	güllerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular gülüm güllerim 2nd singular gülün güllerin 3rd singular gülü gülleri 1st plural gülümüz güllerimiz 2nd plural gülünüz gülleriniz 3rd plural gülleri gülleri Definite accusative Singular Plural 1st singular gülümü güllerimi 2nd singular gülünü güllerini 3rd singular gülünü güllerini 1st plural gülümüzü güllerimizi 2nd plural gülünüzü güllerinizi 3rd plural güllerini güllerini Dative Singular Plural 1st singular gülüme güllerime 2nd singular gülüne güllerine 3rd singular gülüne güllerine 1st plural gülümüze güllerimize 2nd plural gülünüze güllerinize 3rd plural güllerine güllerine Locative Singular Plural 1st singular gülümde güllerimde 2nd singular gülünde güllerinde 3rd singular gülünde güllerinde 1st plural gülümüzde güllerimizde 2nd plural gülünüzde güllerinizde 3rd plural güllerinde güllerinde Ablative Singular Plural 1st singular gülümden güllerimden 2nd singular gülünden güllerinden 3rd singular gülünden güllerinden 1st plural gülümüzden güllerimizden 2nd plural gülünüzden güllerinizden 3rd plural güllerinden güllerinden Genitive Singular Plural 1st singular gülümün güllerimin 2nd singular gülünün güllerinin 3rd singular gülünün güllerinin 1st plural gülümüzün güllerimizin 2nd plural gülünüzün güllerinizin 3rd plural güllerinin güllerinin

Etymology 2

Verb form.

Verb

gül

1. second-person singular imperative of gülmek

---

Turkmen

Noun

gül (definite accusative gülü, plural [please provide])

1. flower