galdra

Galician

Verb

galdra

1. inflection of galdrir:
   1. first/third-person singular present subjunctive
   2. third-person singular imperative

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkaltra/
• Rhymes: -altra

Verb

galdra (weak verb, third-person singular past indicative galdraði, supine galdrað)

1. (intransitive) to practise witchcraft or sorcery

   Synonym: töfra

Conjugation

galdra – active voice (germynd)

infinitive nafnháttur		að galdra
supine sagnbót		galdrað
present participle lýsingarháttur nútíðar		galdrandi
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	galdra	galdraði		galdri	galdraði
	þú	galdrar	galdraðir		galdrir	galdraðir
	hann, hún, það	galdrar	galdraði		galdri	galdraði
plural	við	göldrum	göldruðum		göldrum	göldruðum
	þið	galdrið	göldruðuð		galdrið	göldruðuð
	þeir, þær, þau	galdra	göldruðu		galdri	göldruðu
		imperative boðháttur
singular	þú	galdra (þú), galdraðu
plural	þið	galdrið (þið), galdriði1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

galdrast – mediopassive voice (miðmynd)

infinitive nafnháttur		að galdrast
supine sagnbót		galdrast
present participle lýsingarháttur nútíðar		galdrandist (rare; see appendix)
		indicative framsöguháttur			subjunctive viðtengingarháttur
		present nútíð	past þátíð		present nútíð	past þátíð
singular	ég	galdrast	galdraðist		galdrist	galdraðist
	þú	galdrast	galdraðist		galdrist	galdraðist
	hann, hún, það	galdrast	galdraðist		galdrist	galdraðist
plural	við	göldrumst	göldruðumst		göldrumst	göldruðumst
	þið	galdrist	göldruðust		galdrist	göldruðust
	þeir, þær, þau	galdrast	göldruðust		galdrist	göldruðust
		imperative boðháttur
singular	þú	galdrast (þú), galdrastu
plural	þið	galdrist (þið), galdristi1

¹ Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

galdraður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	galdraður	göldruð	galdrað	galdraðir	galdraðar	göldruð
accusative (þolfall)	galdraðan	galdraða	galdrað	galdraða	galdraðar	göldruð
dative (þágufall)	göldruðum	galdraðri	göldruðu	göldruðum	göldruðum	göldruðum
genitive (eignarfall)	galdraðs	galdraðrar	galdraðs	galdraðra	galdraðra	galdraðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)			plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	galdraði	galdraða	galdraða	göldruðu	göldruðu	göldruðu
accusative (þolfall)	galdraða	göldruðu	galdraða	göldruðu	göldruðu	göldruðu
dative (þágufall)	galdraða	göldruðu	galdraða	göldruðu	göldruðu	göldruðu
genitive (eignarfall)	galdraða	göldruðu	galdraða	göldruðu	göldruðu	göldruðu

Related terms

• galdur

Norwegian Nynorsk

Alternative forms

• galdre

Etymology

From the noun galder.

Pronunciation

• IPA^(key): /²ɡɑldrɑ/

Verb

galdra (present tense galdrar, past tense galdra, past participle galdra, passive infinitive galdrast, present participle galdrande, imperative galdra/galdr)

1. to perform magic, wizardry, witchcraft

References

• “galdra” in The Nynorsk Dictionary.

Old English

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɡɑl.drɑ/, [ˈɡɑɫ.drɑ]

Noun

galdra

1. genitive plural of galdre

Old Norse

Noun

galdra

1. indefinite accusative/genitive plural of galdr