geestig

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

From geest +‎ -ig.

Pronunciation[edit]

  • (file)

Adjective[edit]

geestig (comparative geestiger, superlative geestigst)

  1. witty, humorous
    Synonyms: gevat, snedig

Inflection[edit]

Inflection of geestig
uninflected geestig
inflected geestige
comparative geestiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial geestig geestiger het geestigst
het geestigste
indefinite m./f. sing. geestige geestigere geestigste
n. sing. geestig geestiger geestigste
plural geestige geestigere geestigste
definite geestige geestigere geestigste
partitive geestigs geestigers