geestig

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 01:19, 16 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Dutch

Etymology

From geest +‎ -ig.

Pronunciation

  • Audio:(file)

Adjective

geestig (comparative geestiger, superlative geestigst)

  1. funny, humorous

Inflection

Declension of geestig
uninflected geestig
inflected geestige
comparative geestiger
positive comparative superlative
predicative/adverbial geestig geestiger het geestigst
het geestigste
indefinite m./f. sing. geestige geestigere geestigste
n. sing. geestig geestiger geestigste
plural geestige geestigere geestigste
definite geestige geestigere geestigste
partitive geestigs geestigers