gezicht

Dutch

Picture dictionary

gezicht

voorhoofd

wenkbrauw

wimper

oog

neus

neusgat

wang

kaak

mond

lip

kin

Click on labels in the image

lichaam

lichaam

Etymology

From Middle Dutch gesicht, from Old Dutch gisiht. Equivalent to ge- +‎ zicht.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣəˈzɪxt/

• audio:

  (file)

• Hyphenation: ge‧zicht
• Rhymes: -ɪxt

Noun

gezicht n (plural gezichten, diminutive gezichtje n)

1. seeing, the ability to observe visually, vision, sight

   Synonym: zicht

2. face, front-side of a head

   Synonyms: aangezicht, gelaat

3. sight, visual impression, view, vision

   Synonyms: zicht, uitzicht

Derived terms

• aangezicht
• bleekgezicht
• vergezicht
• gezichtspunt
• gezichtsuitdrukking
• gezichtsverlies
• gezichtsvermogen
• gezichtsveld

Descendants

• Afrikaans: gesig

References

• M. J. Koenen & J. Endepols, Verklarend Handwoordenboek der Nederlandse Taal (tevens Vreemde-woordentolk), Groningen, Wolters-Noordhoff, 1969 (26th edition) [Dutch dictionary in Dutch]