gyalma
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian
[edit]Etymology
[edit]gyalom (“seine [net]”, dialectal) + -a (“his/her/its”, possessive suffix)
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]gyalma
- third-person singular single-possession possessive of gyalom
Declension
[edit]Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | gyalma | — |
accusative | gyalmát | — |
dative | gyalmának | — |
instrumental | gyalmával | — |
causal-final | gyalmáért | — |
translative | gyalmává | — |
terminative | gyalmáig | — |
essive-formal | gyalmaként | — |
essive-modal | gyalmául | — |
inessive | gyalmában | — |
superessive | gyalmán | — |
adessive | gyalmánál | — |
illative | gyalmába | — |
sublative | gyalmára | — |
allative | gyalmához | — |
elative | gyalmából | — |
delative | gyalmáról | — |
ablative | gyalmától | — |
non-attributive possessive - singular |
gyalmáé | — |
non-attributive possessive - plural |
gyalmáéi | — |