gyantáim

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

gyanta +‎ -im (possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɟɒntaːjim]
  • Hyphenation: gyan‧tá‧im

Noun[edit]

gyantáim

  1. first-person singular multiple-possession possessive of gyanta

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative gyantáim
accusative gyantáimat
dative gyantáimnak
instrumental gyantáimmal
causal-final gyantáimért
translative gyantáimmá
terminative gyantáimig
essive-formal gyantáimként
essive-modal gyantáimul
inessive gyantáimban
superessive gyantáimon
adessive gyantáimnál
illative gyantáimba
sublative gyantáimra
allative gyantáimhoz
elative gyantáimból
delative gyantáimról
ablative gyantáimtól
non-attributive
possessive - singular
gyantáimé
non-attributive
possessive - plural
gyantáiméi