hinde

See also: Hinde

Danish

Etymology 1

From Old Danish hinnæ, from Old Norse hinna.

Noun

hinde c (singular definite hinden, plural indefinite hinder)

1. membrane
2. film
3. pellicle

Inflection

Declension of hinde

common gender	Singular		Plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	hinde	hinden	hinder	hinderne
genitive	hindes	hindens	hinders	hindernes

Etymology 2

See hind.

Alternative forms

• hinder

Noun

hinde c

1. (deprecated template usage) indefinite plural of hind

---

Dutch

Etymology

From Middle Dutch hinde.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɦɪndə/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: hin‧de
• Rhymes: -ɪndə

Noun

hinde f (plural hindes, diminutive hindetje n)

1. A doe, a female deer.
   • 1968, Willem Johan van der Molen & Jan Wit, "Evenals een moede hinde" (psalm 42).

     Evenals een moede hinde / naar het klare water smacht, / schreeuwt mijn ziel om God te vinden / die ik ademloos verwacht.

     (please add an English translation of this quotation)