hlýða

Icelandic

hlýða (weak verb, third-person singular past indicative hlýddi, supine hlýtt)

(transitive, intransitive, with dative) to obey
Hundarnir hlýða okkur ekki!
The hounds don't obey us!
(formal, intransitive) to listen
- Hávamál (English source, Icelandic source)
  Inn vari gestur
  
  er til verðar kemur
  
  þunnu hljóði þegir,
  
  eyrum hlýðir,
  
  en augum skoðar.
  
  Svo nýsist fróðra hver fyrir.
  The knowing guest
  
  who goes to the feast,
  
  In silent attention sits;
  
  With his ears he hears,
  
  with his eyes he watches,
  
  Thus wary are wise men all.

The more common term for “listen” is hlusta.

hlýða — active voice (germynd)

	Forms with appended personal pronoun
infinitive (nafnháttur)		að hlýða
supine (sagnbót)		hlýtt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlýðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlýði	við hlýðum	present (nútíð)	ég hlýði	við hlýðum
	þú hlýðir	þið hlýðið		þú hlýðir	þið hlýðið
	hann, hún, það hlýðir	þeir, þær, þau hlýða		hann, hún, það hlýði	þeir, þær, þau hlýði

past (þátíð)	ég hlýddi	við hlýddum	past (þátíð)	ég hlýddi	við hlýddum
	þú hlýddir	þið hlýdduð		þú hlýddir	þið hlýdduð
	hann, hún, það hlýddi	þeir, þær, þau hlýddu		hann, hún, það hlýddi	þeir, þær, þau hlýddu

imperative (boðháttur)	hlýð (þú)	hlýðið (þið)
	hlýddu	hlýðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)