hlýða

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈl̥iːða/

  Rhymes: -iːða

Verb

hlýða (weak verb, third-person singular past indicative hlýddi, supine hlýtt)

1. (transitive, intransitive, with dative) to obey

   Hundarnir hlýða okkur ekki!

   The hounds don't obey us!

2. (formal, intransitive) to listen
   • Hávamál (English source, Icelandic source)

     Inn vari gestur

     er til verðar kemur

     þunnu hljóði þegir,

     eyrum hlýðir,

     en augum skoðar.

     Svo nýsist fróðra hver fyrir.

     The knowing guest

     who goes to the feast,

     In silent attention sits;

     With his ears he hears,

     with his eyes he watches,

     Thus wary are wise men all.

Usage notes

The more common term for “listen” is hlusta.

Conjugation

hlýða — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að hlýða
supine (sagnbót)		hlýtt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		hlýðandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég hlýði	við hlýðum	present (nútíð)	ég hlýði	við hlýðum
	þú hlýðir	þið hlýðið		þú hlýðir	þið hlýðið
	hann, hún, það hlýðir	þeir, þær, þau hlýða		hann, hún, það hlýði	þeir, þær, þau hlýði
past (þátíð)	ég hlýddi	við hlýddum	past (þátíð)	ég hlýddi	við hlýddum
	þú hlýddir	þið hlýdduð		þú hlýddir	þið hlýdduð
	hann, hún, það hlýddi	þeir, þær, þau hlýddu		hann, hún, það hlýddi	þeir, þær, þau hlýddu
imperative (boðháttur)	hlýð (þú)	hlýðið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	hlýddu	hlýðiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

Synonyms

• (listen): hlusta

Derived terms

• hlýða yfir
• hlýða á

References

• Ásgeir Blöndal Magnússon — Íslensk orðsifjabók, (1989). Reykjavík, Orðabók Háskólans. (Available on Málið.is under the “Eldra mál” tab.)

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *hliuþijaną, from Proto-Indo-European *ḱlew-.

Verb

hlýða

1. to listen
2. to obey

Conjugation

Conjugation of hlýða — active (weak class 1)

infinitive	hlýða
present participle	hlýðandi
past participle	hlýddr
indicative	present	past
1st-person singular	hlýði	hlýdda
2nd-person singular	hlýðir	hlýddir
3rd-person singular	hlýðir	hlýddi
1st-person plural	hlýðum	hlýddum
2nd-person plural	hlýðið	hlýdduð
3rd-person plural	hlýða	hlýddu
subjunctive	present	past
1st-person singular	hlýða	hlýdda
2nd-person singular	hlýðir	hlýddir
3rd-person singular	hlýði	hlýddi
1st-person plural	hlýðim	hlýddim
2nd-person plural	hlýðið	hlýddið
3rd-person plural	hlýði	hlýddi
imperative	present
2nd-person singular	hlýð, hlýði
1st-person plural	hlýðum
2nd-person plural	hlýðið

Conjugation of hlýða — mediopassive (weak class 1)

infinitive	hlýðask
present participle	hlýðandisk
past participle	hlýzk
indicative	present	past
1st-person singular	hlýðumk	hlýddumk
2nd-person singular	hlýðisk	hlýddisk
3rd-person singular	hlýðisk	hlýddisk
1st-person plural	hlýðumsk	hlýddumsk
2nd-person plural	hlýðizk	hlýdduzk
3rd-person plural	hlýðask	hlýddusk
subjunctive	present	past
1st-person singular	hlýðumk	hlýddumk
2nd-person singular	hlýðisk	hlýddisk
3rd-person singular	hlýðisk	hlýddisk
1st-person plural	hlýðimsk	hlýddimsk
2nd-person plural	hlýðizk	hlýddizk
3rd-person plural	hlýðisk	hlýddisk
imperative	present
2nd-person singular	hlýzk, hlýðisk
1st-person plural	hlýðumsk
2nd-person plural	hlýðizk

Descendants

• Icelandic: hlýða
• Faroese: lýða
• Norwegian Bokmål: lyde
• Norwegian Nynorsk: lyda
• Old Swedish: lȳþa
  • Swedish: lyda
• Danish: lyde
• Old Gutnish: lyþa