hugsa
Faroese
Etymology
Verb
hugsa (third person singular past indicative hugsaði, third person plural past indicative hugsað, supine hugsað)
- to think, to consider
- 1806-1807, Nólsoyar Páll, Fuglakvæðið yngra:
- Hugsaði hann um føðina, hvar hann skuldi hana fanga.
- He thought of the food, and where he should catch it.
Conjugation
Conjugation of hugsa (group v-30) | ||
---|---|---|
infinitive | hugsa | |
supine | hugsað | |
participle (a6)1 | hugsandi | hugsaður |
present | past | |
first singular | hugsi | hugsaði |
second singular | hugsar | hugsaði |
third singular | hugsar | hugsaði |
plural | hugsa | hugsaðu |
imperative | ||
singular | hugsa! | |
plural | hugsið! | |
1Only the past participle being declined. |
Icelandic
Etymology
Pronunciation
Verb
hugsa (weak verb, third-person singular past indicative hugsaði, supine hugsað)
- (transitive, intransitive, governs the accusative) to thinkTemplate:jump
- Ég hugsa, þess vegna er ég.
- I think therefore I am.
- Hún þarf ráðrúm til að hugsa.
- She needs time to think.
- Ég þarf að hugsa þetta mál.
- I need to think this through.
- Hann hefur aldrei hugsað út í þetta.
- He's never considered it.
- Að hugsa einhverjum þegjandi þörfina.
- To plan to get even with somebody.
- Ég er hálfvegis að hugsa um það.
- I have more or less decided to do it.
- to believe, to guessTemplate:jump
- Ég hugsa það.
- I guess so.
Conjugation
hugsa — active voice (germynd)
infinitive (nafnháttur) |
að hugsa | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hugsað | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hugsandi | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hugsa | við hugsum | present (nútíð) |
ég hugsi | við hugsum |
þú hugsar | þið hugsið | þú hugsir | þið hugsið | ||
hann, hún, það hugsar | þeir, þær, þau hugsa | hann, hún, það hugsi | þeir, þær, þau hugsi | ||
past (þátíð) |
ég hugsaði | við hugsuðum | past (þátíð) |
ég hugsaði | við hugsuðum |
þú hugsaðir | þið hugsuðuð | þú hugsaðir | þið hugsuðuð | ||
hann, hún, það hugsaði | þeir, þær, þau hugsuðu | hann, hún, það hugsaði | þeir, þær, þau hugsuðu | ||
imperative (boðháttur) |
hugsa (þú) | hugsið (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hugsaðu | hugsiði * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
infinitive (nafnháttur) |
að hugsast | ||||
---|---|---|---|---|---|
supine (sagnbót) |
hugsast | ||||
present participle (lýsingarháttur nútíðar) |
hugsandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses | ||||
indicative (framsöguháttur) |
subjunctive (viðtengingarháttur) | ||||
present (nútíð) |
ég hugsast | við hugsumst | present (nútíð) |
ég hugsist | við hugsumst |
þú hugsast | þið hugsist | þú hugsist | þið hugsist | ||
hann, hún, það hugsast | þeir, þær, þau hugsast | hann, hún, það hugsist | þeir, þær, þau hugsist | ||
past (þátíð) |
ég hugsaðist | við hugsuðumst | past (þátíð) |
ég hugsaðist | við hugsuðumst |
þú hugsaðist | þið hugsuðust | þú hugsaðist | þið hugsuðust | ||
hann, hún, það hugsaðist | þeir, þær, þau hugsuðust | hann, hún, það hugsaðist | þeir, þær, þau hugsuðust | ||
imperative (boðháttur) |
hugsast (þú) | hugsist (þið) | |||
Forms with appended personal pronoun | |||||
hugsastu | hugsisti * | ||||
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred. |
hugsaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension (sterk beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hugsaður | hugsuð | hugsað | hugsaðir | hugsaðar | hugsuð | |
accusative (þolfall) |
hugsaðan | hugsaða | hugsað | hugsaða | hugsaðar | hugsuð | |
dative (þágufall) |
hugsuðum | hugsaðri | hugsuðu | hugsuðum | hugsuðum | hugsuðum | |
genitive (eignarfall) |
hugsaðs | hugsaðrar | hugsaðs | hugsaðra | hugsaðra | hugsaðra | |
weak declension (veik beyging) |
singular (eintala) | plural (fleirtala) | |||||
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) |
masculine (karlkyn) |
feminine (kvenkyn) |
neuter (hvorugkyn) | ||
nominative (nefnifall) |
hugsaði | hugsaða | hugsaða | hugsuðu | hugsuðu | hugsuðu | |
accusative (þolfall) |
hugsaða | hugsuðu | hugsaða | hugsuðu | hugsuðu | hugsuðu | |
dative (þágufall) |
hugsaða | hugsuðu | hugsaða | hugsuðu | hugsuðu | hugsuðu | |
genitive (eignarfall) |
hugsaða | hugsuðu | hugsaða | hugsuðu | hugsuðu | hugsuðu |
Synonyms
Derived terms
Derived terms
Related terms
Norwegian Nynorsk
Alternative forms
Etymology
Pronunciation
Verb
hugsa (present tense hugsar, past tense hugsa, past participle hugsa, passive infinitive hugsast, present participle hugsande, imperative hugsa/hugs)
- to remember
- Hugsar du kven dette er?
- Do you remember who this is?
References
- “hugsa” in The Nynorsk Dictionary.
Old Norse
Verb
hugsa (singular past indicative hugsaði, plural past indicative hugsuðu, past participle hugsaðr)
- to think, to consider
- c. 1300s, Unknown, Völsunga saga:
- Sigurðr svarar: "Góðr vinr, heyr, hvat ek hugsa.…"
- Sigurd answers: "Good friend, hear what I am thinking of.…"
Conjugation
Conjugation of hugsa — active (weak class 2)
infinitive | hugsa | |
---|---|---|
present participle | hugsandi | |
past participle | hugsaðr | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hugsa | hugsaða |
2nd-person singular | hugsar | hugsaðir |
3rd-person singular | hugsar | hugsaði |
1st-person plural | hugsum | hugsuðum |
2nd-person plural | hugsið | hugsuðuð |
3rd-person plural | hugsa | hugsuðu |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hugsa | hugsaða |
2nd-person singular | hugsir | hugsaðir |
3rd-person singular | hugsi | hugsaði |
1st-person plural | hugsim | hugsaðim |
2nd-person plural | hugsið | hugsaðið |
3rd-person plural | hugsi | hugsaði |
imperative | present | |
2nd-person singular | hugsa | |
1st-person plural | hugsum | |
2nd-person plural | hugsið |
Conjugation of hugsa — mediopassive (weak class 2)
infinitive | hugsask | |
---|---|---|
present participle | hugsandisk | |
past participle | hugsazk | |
indicative | present | past |
1st-person singular | hugsumk | hugsuðumk |
2nd-person singular | hugsask | hugsaðisk |
3rd-person singular | hugsask | hugsaðisk |
1st-person plural | hugsumsk | hugsuðumsk |
2nd-person plural | hugsizk | hugsuðuzk |
3rd-person plural | hugsask | hugsuðusk |
subjunctive | present | past |
1st-person singular | hugsumk | hugsuðumk |
2nd-person singular | hugsisk | hugsaðisk |
3rd-person singular | hugsisk | hugsaðisk |
1st-person plural | hugsimsk | hugsaðimsk |
2nd-person plural | hugsizk | hugsaðizk |
3rd-person plural | hugsisk | hugsaðisk |
imperative | present | |
2nd-person singular | hugsask | |
1st-person plural | hugsumsk | |
2nd-person plural | hugsizk |
Descendants
Categories:
- Faroese terms derived from Old Norse
- Faroese lemmas
- Faroese verbs
- Faroese terms with quotations
- Icelandic terms derived from Old Norse
- Icelandic 2-syllable words
- Icelandic terms with IPA pronunciation
- Icelandic lemmas
- Icelandic verbs
- Icelandic weak verbs
- Icelandic transitive verbs
- Icelandic intransitive verbs
- Icelandic terms with usage examples
- Most used Icelandic verbs
- Icelandic ambitransitive verbs
- Norwegian Nynorsk terms derived from Old Norse
- Norwegian terms with IPA pronunciation
- Norwegian Nynorsk lemmas
- Norwegian Nynorsk verbs
- Norwegian Nynorsk weak verbs
- Norwegian Nynorsk terms with usage examples
- Old Norse lemmas
- Old Norse verbs
- Old Norse terms with quotations
- Old Norse class 2 weak verbs