Jump to content

icio

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

īciō (present infinitive īcere, perfect active īcī, supine ictum); third conjugation -variant

  1. Alternative form of īcō
    • 533 CE, Justinian the Great, Digesta Iustiniani 9.2.39.pr.3 :
      Pomponius libro XVII ad Quintum Mucium. Quintus Mucius scribit: equa cum in alieno pasceretur, in cogendo quod praegnas erat eiecit: quaerebatur, dominus eius possetne cum eo qui coegisset lege Aquilia agere, quia equam in iciendo ruperat. Si percussisset aut consulto uehementius egisset, visum est agere posse.
      (please add an English translation of this quotation)

Conjugation

[edit]

References

[edit]
  • icio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • icio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • to be struck by lightning: fulmine tangi, ici
    • (ambiguous) to conclude a treaty, an alliance: foedus facere (cum aliquo), icere, ferire