illetmény

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 02:53, 9 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

illet +‎ -mény

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈilːɛtmeːɲ]
  • Hyphenation: il‧let‧mény

Noun

illetmény (plural illetmények)

  1. pay, salary, stipend, fee
    Synonym: (see also the other synonyms there) fizetés

Declension

Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony)
singular plural
nominative illetmény illetmények
accusative illetményt illetményeket
dative illetménynek illetményeknek
instrumental illetménnyel illetményekkel
causal-final illetményért illetményekért
translative illetménnyé illetményekké
terminative illetményig illetményekig
essive-formal illetményként illetményekként
essive-modal
inessive illetményben illetményekben
superessive illetményen illetményeken
adessive illetménynél illetményeknél
illative illetménybe illetményekbe
sublative illetményre illetményekre
allative illetményhez illetményekhez
elative illetményből illetményekből
delative illetményről illetményekről
ablative illetménytől illetményektől
non-attributive
possessive - singular
illetményé illetményeké
non-attributive
possessive - plural
illetményéi illetményekéi
Possessive forms of illetmény
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. illetményem illetményeim
2nd person sing. illetményed illetményeid
3rd person sing. illetménye illetményei
1st person plural illetményünk illetményeink
2nd person plural illetményetek illetményeitek
3rd person plural illetményük illetményeik