impozáns

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

From German imposant, from French imposer.[1] With -áns ending.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈimpozaːnʃ]
  • Hyphenation: im‧po‧záns
  • Rhymes: -aːnʃ

Adjective[edit]

impozáns (comparative impozánsabb, superlative legimpozánsabb)

  1. imposing, stately, grand (magnificent and impressive because of appearance, size, stateliness or dignity)

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative impozáns impozánsak
accusative impozánsat impozánsakat
dative impozánsnak impozánsaknak
instrumental impozánssal impozánsakkal
causal-final impozánsért impozánsakért
translative impozánssá impozánsakká
terminative impozánsig impozánsakig
essive-formal impozánsként impozánsakként
essive-modal
inessive impozánsban impozánsakban
superessive impozánson impozánsakon
adessive impozánsnál impozánsaknál
illative impozánsba impozánsakba
sublative impozánsra impozánsakra
allative impozánshoz impozánsakhoz
elative impozánsból impozánsakból
delative impozánsról impozánsakról
ablative impozánstól impozánsaktól
non-attributive
possessive - singular
impozánsé impozánsaké
non-attributive
possessive - plural
impozánséi impozánsakéi

Derived terms[edit]

References[edit]

  1. ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN

Further reading[edit]