intrigoida

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Etymology[edit]

intrigi +‎ -oida

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈintriɡoi̯dɑˣ/, [ˈin̪t̪riˌɡo̞i̯dɑ̝(ʔ)]
  • Rhymes: -oidɑ
  • Syllabification(key): int‧ri‧goi‧da

Verb[edit]

intrigoida (rare)

  1. to intrigue (to conceive or carry out a secret plan)

Conjugation[edit]

Inflection of intrigoida (Kotus type 62/voida, no gradation)
indicative mood
present tense perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. intrigoin en intrigoi 1st sing. olen intrigoinut en ole intrigoinut
2nd sing. intrigoit et intrigoi 2nd sing. olet intrigoinut et ole intrigoinut
3rd sing. intrigoi ei intrigoi 3rd sing. on intrigoinut ei ole intrigoinut
1st plur. intrigoimme emme intrigoi 1st plur. olemme intrigoineet emme ole intrigoineet
2nd plur. intrigoitte ette intrigoi 2nd plur. olette intrigoineet ette ole intrigoineet
3rd plur. intrigoivat eivät intrigoi 3rd plur. ovat intrigoineet eivät ole intrigoineet
passive intrigoidaan ei intrigoida passive on intrigoitu ei ole intrigoitu
past tense pluperfect
person positive negative person positive negative
1st sing. intrigoin en intrigoinut 1st sing. olin intrigoinut en ollut intrigoinut
2nd sing. intrigoit et intrigoinut 2nd sing. olit intrigoinut et ollut intrigoinut
3rd sing. intrigoi ei intrigoinut 3rd sing. oli intrigoinut ei ollut intrigoinut
1st plur. intrigoimme emme intrigoineet 1st plur. olimme intrigoineet emme olleet intrigoineet
2nd plur. intrigoitte ette intrigoineet 2nd plur. olitte intrigoineet ette olleet intrigoineet
3rd plur. intrigoivat eivät intrigoineet 3rd plur. olivat intrigoineet eivät olleet intrigoineet
passive intrigoitiin ei intrigoitu passive oli intrigoitu ei ollut intrigoitu
conditional mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. intrigoisin en intrigoisi 1st sing. olisin intrigoinut en olisi intrigoinut
2nd sing. intrigoisit et intrigoisi 2nd sing. olisit intrigoinut et olisi intrigoinut
3rd sing. intrigoisi ei intrigoisi 3rd sing. olisi intrigoinut ei olisi intrigoinut
1st plur. intrigoisimme emme intrigoisi 1st plur. olisimme intrigoineet emme olisi intrigoineet
2nd plur. intrigoisitte ette intrigoisi 2nd plur. olisitte intrigoineet ette olisi intrigoineet
3rd plur. intrigoisivat eivät intrigoisi 3rd plur. olisivat intrigoineet eivät olisi intrigoineet
passive intrigoitaisiin ei intrigoitaisi passive olisi intrigoitu ei olisi intrigoitu
imperative mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. 1st sing.
2nd sing. intrigoi älä intrigoi 2nd sing.
3rd sing. intrigoikoon älköön intrigoiko 3rd sing. olkoon intrigoinut älköön olko intrigoinut
1st plur. intrigoikaamme älkäämme intrigoiko 1st plur.
2nd plur. intrigoikaa älkää intrigoiko 2nd plur.
3rd plur. intrigoikoot älkööt intrigoiko 3rd plur. olkoot intrigoineet älkööt olko intrigoineet
passive intrigoitakoon älköön intrigoitako passive olkoon intrigoitu älköön olko intrigoitu
potential mood
present perfect
person positive negative person positive negative
1st sing. intrigoinen en intrigoine 1st sing. lienen intrigoinut en liene intrigoinut
2nd sing. intrigoinet et intrigoine 2nd sing. lienet intrigoinut et liene intrigoinut
3rd sing. intrigoinee ei intrigoine 3rd sing. lienee intrigoinut ei liene intrigoinut
1st plur. intrigoinemme emme intrigoine 1st plur. lienemme intrigoineet emme liene intrigoineet
2nd plur. intrigoinette ette intrigoine 2nd plur. lienette intrigoineet ette liene intrigoineet
3rd plur. intrigoinevat eivät intrigoine 3rd plur. lienevät intrigoineet eivät liene intrigoineet
passive intrigoitaneen ei intrigoitane passive lienee intrigoitu ei liene intrigoitu
Nominal forms
infinitives participles
active passive active passive
1st intrigoida present intrigoiva intrigoitava
long 1st1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st intrigoidakseni intrigoidaksemme
2nd intrigoidaksesi intrigoidaksenne
3rd intrigoidakseen
intrigoidaksensa
past intrigoinut intrigoitu
2nd inessive2 intrigoidessa intrigoitaessa agent3 intrigoima
Possessive forms
Person sing. plur.
1st intrigoidessani intrigoidessamme
2nd intrigoidessasi intrigoidessanne
3rd intrigoidessaan
intrigoidessansa
negative intrigoimaton
instructive intrigoiden 1) Used only with a possessive suffix.

2) Usually with a possessive suffix (active only).
3) Usually with a possessive suffix. Not used with intransitive verbs. Distinct from nouns with the -ma suffix and third infinitive forms.
4) Some uses of the verbal noun are called the 'fourth infinitive' by certain sources (more details).

3rd inessive intrigoimassa
elative intrigoimasta
illative intrigoimaan
adessive intrigoimalla
abessive intrigoimatta
instructive intrigoiman intrigoitaman
4th4 verbal noun intrigoiminen
5th1
Possessive forms
Person sing. plur.
1st intrigoimaisillani intrigoimaisillamme
2nd intrigoimaisillasi intrigoimaisillanne
3rd intrigoimaisillaan
intrigoimaisillansa

Synonyms[edit]

Derived terms[edit]

Further reading[edit]

Anagrams[edit]