inuk

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Inuk and iñuk

Greenlandic[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Inuit *inuɣ, from Proto-Eskimo *iŋuɣ. Cognate of Inupiaq iñuk, Inuktitut ᐃᓄᒃ (inok), and East Greenlandic iik.

Noun[edit]

inuk (plural inuit)

  1. person
    • 1982 August 4, “Qalasersuaq kujalleq Ammassalimmut nuunneqarallartoq”, in Atuagagdliutit / Grønlandsposten:
      Inuit BBC-meersut marloriarlutik Ammassalimmiissimapuut.siullermik[sic] martsimi, tassa taamani ukiup sikuani aalaakkammi filmiisoqarsimavoq.
      The people from BBC have been in Ammassalik twice. The first time in March, ? on the firm ice [on the water] of the winter.
    • 1982, August 4, Roland Thomsen, Atuagagdliutit, issue 31, "Tasiilami aasaq",
      Inuit uummalersutut ilipput, pingaartumik umiarsualiviup eqqaani
      (please add an English translation of this quotation)

Declension[edit]

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

ín (tendon, sinew) +‎ -uk (their, possessive suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈinuk]
  • Hyphenation: inuk

Noun[edit]

inuk

  1. third-person plural single-possession possessive of ín

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative inuk
accusative inukat
dative inuknak
instrumental inukkal
causal-final inukért
translative inukká
terminative inukig
essive-formal inukként
essive-modal inukul
inessive inukban
superessive inukon
adessive inuknál
illative inukba
sublative inukra
allative inukhoz
elative inukból
delative inukról
ablative inuktól
non-attributive
possessive - singular
inuké
non-attributive
possessive - plural
inukéi

Inuktitut[edit]

Noun[edit]

inuk (dual inuuk, plural inuit)

  1. Latin spelling of ᐃᓄᒃ (inok)