kaarten

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aːrtən

Etymology 1

[edit]

From kaart +‎ -en.

Verb

[edit]

kaarten

  1. to play card games
Conjugation
[edit]
Conjugation of kaarten (weak)
infinitive kaarten
past singular kaartte
past participle gekaart
infinitive kaarten
gerund kaarten n
present tense past tense
1st person singular kaart kaartte
2nd person sing. (jij) kaart kaartte
2nd person sing. (u) kaart kaartte
2nd person sing. (gij) kaart kaartte
3rd person singular kaart kaartte
plural kaarten kaartten
subjunctive sing.1 kaarte kaartte
subjunctive plur.1 kaarten kaartten
imperative sing. kaart
imperative plur.1 kaart
participles kaartend gekaart
1) Archaic.

Etymology 2

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

[edit]

kaarten

  1. plural of kaart

Anagrams

[edit]

Finnish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

kaarten

  1. genitive plural of kaari

Anagrams

[edit]

West Frisian

[edit]

Noun

[edit]

kaarten

  1. plural of kaart