kijárat

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 13:03, 6 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Hungarian

Etymology

ki- (verbal prefix) +‎ járat[1]

Pronunciation

  • IPA(key): [ˈkijaːrɒt]
  • Hyphenation: ki‧já‧rat

Noun

kijárat (plural kijáratok)

  1. exit (way out)

Declension

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative kijárat kijáratok
accusative kijáratot kijáratokat
dative kijáratnak kijáratoknak
instrumental kijárattal kijáratokkal
causal-final kijáratért kijáratokért
translative kijárattá kijáratokká
terminative kijáratig kijáratokig
essive-formal kijáratként kijáratokként
essive-modal
inessive kijáratban kijáratokban
superessive kijáraton kijáratokon
adessive kijáratnál kijáratoknál
illative kijáratba kijáratokba
sublative kijáratra kijáratokra
allative kijárathoz kijáratokhoz
elative kijáratból kijáratokból
delative kijáratról kijáratokról
ablative kijárattól kijáratoktól
non-attributive
possessive - singular
kijáraté kijáratoké
non-attributive
possessive - plural
kijáratéi kijáratokéi
Possessive forms of kijárat
possessor single possession multiple possessions
1st person sing. kijáratom kijárataim
2nd person sing. kijáratod kijárataid
3rd person sing. kijárata kijáratai
1st person plural kijáratunk kijárataink
2nd person plural kijáratotok kijárataitok
3rd person plural kijáratuk kijárataik

Derived terms

References

  1. ^ Eőry, Vilma. Értelmező szótár+ (’Explanatory Dictionary Plus’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2007. →ISBN