kleurenblind

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch[edit]

Etymology[edit]

Compound of kleur +‎ -en- +‎ blind.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈkløː.rə(n)ˌblɪnt/
  • (file)
  • Hyphenation: kleu‧ren‧blind

Adjective[edit]

kleurenblind (not comparable)

  1. colour blind (incapable of distinguishing two primary colours)

Inflection[edit]

Inflection of kleurenblind
uninflected kleurenblind
inflected kleurenblinde
comparative
positive
predicative/adverbial kleurenblind
indefinite m./f. sing. kleurenblinde
n. sing. kleurenblind
plural kleurenblinde
definite kleurenblinde
partitive kleurenblinds

Derived terms[edit]