koloniseren

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 08:26, 4 October 2019.
Jump to navigation Jump to search

Danish

Verb

koloniseren

  1. gerund of kolonisere
    • 1917, Christiania videnskabs-selskab, Forhandlinger i Videnskabs-selskabet i Christiania
      Sagnet beretter os i afblegede træk denne Dorernes koloniseren af Athen.

Dutch

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Pronunciation

  • Audio:(file)

Verb

koloniseren

  1. to colonise

Inflection

Conjugation of koloniseren (weak)
infinitive koloniseren
past singular koloniseerde
past participle gekoloniseerd
infinitive koloniseren
gerund koloniseren n
present tense past tense
1st person singular koloniseer koloniseerde
2nd person sing. (jij) koloniseert, koloniseer2 koloniseerde
2nd person sing. (u) koloniseert koloniseerde
2nd person sing. (gij) koloniseert koloniseerde
3rd person singular koloniseert koloniseerde
plural koloniseren koloniseerden
subjunctive sing.1 kolonisere koloniseerde
subjunctive plur.1 koloniseren koloniseerden
imperative sing. koloniseer
imperative plur.1 koloniseert
participles koloniserend gekoloniseerd
1) Archaic. 2) In case of inversion.