kruidig

Dutch

Etymology

From kruid (“herb, spice”) +‎ -ig (“-ish, -y”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkrœy̯.dəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: krui‧dig
• Rhymes: -œy̯dəx

Adjective

kruidig (comparative kruidiger, superlative kruidigst)

1. spicy, with pronounced vegetal aroma

Inflection

Inflection of kruidig
uninflected	kruidig
inflected	kruidige
comparative	kruidiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		kruidig	kruidiger	het kruidigst het kruidigste
indefinite	m./f. sing.	kruidige	kruidigere	kruidigste
	n. sing.	kruidig	kruidiger	kruidigste
	plural	kruidige	kruidigere	kruidigste
definite		kruidige	kruidigere	kruidigste
partitive		kruidigs	kruidigers	—

Derived terms

• kruidigheid