kupczyć

Polish

Etymology

From kupiec +‎ -yć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkup.t͡ʂɘt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -upt͡ʂɘt͡ɕ
• Syllabification: kup‧czyć

Verb

kupczyć impf

1. (intransitive, finance, obsolete) to trade (to engage in trade)

   Synonym: handlować

2. (intransitive) to traffic (to deal or trade in something illegal) [with instrumental ‘in what’]

   Synonym: frymarczyć

   • 2013 November 16, Eliza Olczyk, “Miller: Rządy z PiS są niemożliwe”, in Rzeczpospolita‎^[1], archived from the original on 2022-04-10:

     To porównanie raczej dotyczyło poziomu zepsucia moralnego obu partii, gdzie jedni kupczą stanowiskami, a inni to nagrywają.

     This comparison instead applied to the level of moral decline of both parties, where one trafficks in offices and the other helps them with this.

Conjugation

Conjugation of kupczyć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		kupczyć
present tense	1st	kupczę			kupczymy
	2nd	kupczysz			kupczycie
	3rd	kupczy			kupczą
	impersonal	kupczy się
past tense	1st	kupczyłem, -(e)m kupczył	kupczyłam, -(e)m kupczyła	kupczyłom, -(e)m kupczyło	kupczyliśmy, -(e)śmy kupczyli	kupczyłyśmy, -(e)śmy kupczyły
	2nd	kupczyłeś, -(e)ś kupczył	kupczyłaś, -(e)ś kupczyła	kupczyłoś, -(e)ś kupczyło	kupczyliście, -(e)ście kupczyli	kupczyłyście, -(e)ście kupczyły
	3rd	kupczył	kupczyła	kupczyło	kupczyli	kupczyły
	impersonal	kupczono
future tense	1st	będę kupczył, będę kupczyć	będę kupczyła, będę kupczyć	będę kupczyło, będę kupczyć	będziemy kupczyli, będziemy kupczyć	będziemy kupczyły, będziemy kupczyć
	2nd	będziesz kupczył, będziesz kupczyć	będziesz kupczyła, będziesz kupczyć	będziesz kupczyło, będziesz kupczyć	będziecie kupczyli, będziecie kupczyć	będziecie kupczyły, będziecie kupczyć
	3rd	będzie kupczył, będzie kupczyć	będzie kupczyła, będzie kupczyć	będzie kupczyło, będzie kupczyć	będą kupczyli, będą kupczyć	będą kupczyły, będą kupczyć
	impersonal	będzie kupczyć się
conditional	1st	kupczyłbym, bym kupczył	kupczyłabym, bym kupczyła	kupczyłobym, bym kupczyło	kupczylibyśmy, byśmy kupczyli	kupczyłybyśmy, byśmy kupczyły
	2nd	kupczyłbyś, byś kupczył	kupczyłabyś, byś kupczyła	kupczyłobyś, byś kupczyło	kupczylibyście, byście kupczyli	kupczyłybyście, byście kupczyły
	3rd	kupczyłby, by kupczył	kupczyłaby, by kupczyła	kupczyłoby, by kupczyło	kupczyliby, by kupczyli	kupczyłyby, by kupczyły
	impersonal	kupczono by
imperative	1st	niech kupczę			kupczmy
	2nd	kupcz			kupczcie
	3rd	niech kupczy			niech kupczą
active adjectival participle		kupczący	kupcząca	kupczące	kupczący	kupczące
contemporary adverbial participle		kupcząc
verbal noun		kupczenie

Related terms

adjective

• kupiecki

 

nouns

• kupiectwo
• kupno

 

Further reading

• kupczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kupczyć in Polish dictionaries at PWN