leeghoofdig

Dutch

Etymology

From leeghoofd (“airhead”) +‎ -ig (“-ish”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˌleːxˈɦoːf.dəx/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: leeg‧hoof‧dig

Adjective

leeghoofdig (comparative leeghoofdiger, superlative leeghoofdigst)

1. emptyheaded, numbskulled

Inflection

Inflection of leeghoofdig
uninflected	leeghoofdig
inflected	leeghoofdige
comparative	leeghoofdiger
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		leeghoofdig	leeghoofdiger	het leeghoofdigst het leeghoofdigste
indefinite	m./f. sing.	leeghoofdige	leeghoofdigere	leeghoofdigste
	n. sing.	leeghoofdig	leeghoofdiger	leeghoofdigste
	plural	leeghoofdige	leeghoofdigere	leeghoofdigste
definite		leeghoofdige	leeghoofdigere	leeghoofdigste
partitive		leeghoofdigs	leeghoofdigers	—

Synonyms

• hersenloos
• redeloos