lofa

See also: lova

French

Pronunciation

• Homophones: lofas, lofât

Verb

lofa

1. third-person singular past historic of lofer

---

Galician

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlo.fɐ/

Noun

lofa f (plural lofas)

1. hooligan, lout, yob

Synonyms

• tarabelo

Adjective

lofa m (plural lofas, feminine lofa, feminine plural lofas)

1. teaser, joker, troublemaker

---

Gothic

Romanization

lofa

1. Romanization of 𐌻𐍉𐍆𐌰

---

Icelandic

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɔːva/
• Rhymes: -ɔːva

Verb

lofa (weak verb, third-person singular past indicative lofaði, supine lofað)

1. (transitive, intransitive, governs the dative) to promiseTemplate:jump

   Lofaðu að hætta þessu!

   Promise to stop this!

   Ég lofaði að hann fengi nammi.

   I promised that he'd get some candy.

2. (ditransitive, governs two dative objects) to promise something to somebody, to promise somebody somethingTemplate:jump

   Lofaðu mér því að þú komir aftur!

   Promise me you'll come back!

   Ég lofaði henni boltanum.

   I promised her the ball.

3. (transitive, governs the accusative) to praiseTemplate:jump
   • Psalm 22: 23 (Icelandic, English)

     Ég vil kunngjöra bræðrum mínum nafn þitt, í söfnuðinum vil ég lofa þig!

     I will declare your name to my brothers; in the congregation I will praise you!

   • Psalm 22: 25 (Icelandic, English)

     Snauðir munu eta og verða mettir, þeir er leita Drottins munu lofa hann. Hjörtu yðar lifni við að eilífu.

     The poor will eat and be satisfied; they who seek the LORD will praise him— may your hearts live forever!

   Hún lofaði nýju tæknina.

   She praised the new technology.

4. (intransitive) to permit, to allow
5. (transitive, governs the accusative) to permit something, to allow something
6. (ditransitive, governs the dative and the accusative) to let, permit, allow (someone to do something)Template:jump

   Lof mér að sjá!

   Let me see!

Conjugation

lofa — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að lofa
supine (sagnbót)		lofað
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lofandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lofa	við lofum	present (nútíð)	ég lofi	við lofum
	þú lofar	þið lofið		þú lofir	þið lofið
	hann, hún, það lofar	þeir, þær, þau lofa		hann, hún, það lofi	þeir, þær, þau lofi
past (þátíð)	ég lofaði	við lofuðum	past (þátíð)	ég lofaði	við lofuðum
	þú lofaðir	þið lofuðuð		þú lofaðir	þið lofuðuð
	hann, hún, það lofaði	þeir, þær, þau lofuðu		hann, hún, það lofaði	þeir, þær, þau lofuðu
imperative (boðháttur)	lofa (þú)	lofið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	lofaðu	lofiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lofast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að lofast
supine (sagnbót)		lofast
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lofandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lofast	við lofumst	present (nútíð)	ég lofist	við lofumst
	þú lofast	þið lofist		þú lofist	þið lofist
	hann, hún, það lofast	þeir, þær, þau lofast		hann, hún, það lofist	þeir, þær, þau lofist
past (þátíð)	ég lofaðist	við lofuðumst	past (þátíð)	ég lofaðist	við lofuðumst
	þú lofaðist	þið lofuðust		þú lofaðist	þið lofuðust
	hann, hún, það lofaðist	þeir, þær, þau lofuðust		hann, hún, það lofaðist	þeir, þær, þau lofuðust
imperative (boðháttur)	lofast (þú)	lofist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	lofastu	lofisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lofaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lofaður	lofuð	lofað		lofaðir	lofaðar	lofuð
accusative (þolfall)	lofaðan	lofaða	lofað		lofaða	lofaðar	lofuð
dative (þágufall)	lofuðum	lofaðri	lofuðu		lofuðum	lofuðum	lofuðum
genitive (eignarfall)	lofaðs	lofaðrar	lofaðs		lofaðra	lofaðra	lofaðra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lofaði	lofaða	lofaða		lofuðu	lofuðu	lofuðu
accusative (þolfall)	lofaða	lofuðu	lofaða		lofuðu	lofuðu	lofuðu
dative (þágufall)	lofaða	lofuðu	lofaða		lofuðu	lofuðu	lofuðu
genitive (eignarfall)	lofaða	lofuðu	lofaða		lofuðu	lofuðu	lofuðu

Synonyms

• Template:jump heita
• Template:jump leyfa

Derived terms

• lofa upp í ermina (to promise more than one can keep)
• lofa öllu fögru

---

Irish

Alternative forms

• lobhtha (obsolete)
• lobhaite (nonstandard)

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈl̪ˠɔfˠə]

Verb

lofa

1. past participle of lobh

Adjective

lofa

1. rotten

---

Swahili

Etymology

From English loafer.

Noun

lofa (ma class, plural malofa)

1. a loafer, a derelict (idle person)