longulus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Diminutive of longus (“far, long”).
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ˈlon.ɡu.lus/, [ˈɫ̪ɔŋɡʊɫ̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈlon.ɡu.lus/, [ˈlɔŋɡulus]
Adjective[edit]
longulus (feminine longula, neuter longulum, adverb longulē); first/second-declension adjective
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | longulus | longula | longulum | longulī | longulae | longula | |
Genitive | longulī | longulae | longulī | longulōrum | longulārum | longulōrum | |
Dative | longulō | longulō | longulīs | ||||
Accusative | longulum | longulam | longulum | longulōs | longulās | longula | |
Ablative | longulō | longulā | longulō | longulīs | |||
Vocative | longule | longula | longulum | longulī | longulae | longula |
Synonyms[edit]
- (rather long): longiusculus
Derived terms[edit]
Related terms[edit]
Related terms
References[edit]
- “longulus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “longulus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- longulus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.