lykja

Icelandic

Etymology

From Old Norse lykja.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈlɪːca/

  Rhymes: -ɪːca

Verb

lykja (weak verb, third-person singular past indicative lukti, supine lukið)

1. to shut, to close

Conjugation

lykja — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að lykja
supine (sagnbót)		lukið
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lykjandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lyk	við lykjum	present (nútíð)	ég lyki	við lykjum
	þú lykur	þið lykið		þú lykir	þið lykið
	hann, hún, það lykur	þeir, þær, þau lykja		hann, hún, það lyki	þeir, þær, þau lyki
past (þátíð)	ég lukti	við luktum	past (þátíð)	ég lykti	við lyktum
	þú luktir	þið luktuð		þú lyktir	þið lyktuð
	hann, hún, það lukti	þeir, þær, þau luktu		hann, hún, það lykti	þeir, þær, þau lyktu
imperative (boðháttur)	lyk (þú)	lykið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	lyktu	lykiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lykjast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að lykjast
supine (sagnbót)		lukist
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		lykjandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég lykst	við lykjumst	present (nútíð)	ég lykjist	við lykjumst
	þú lykst	þið lykjist		þú lykjist	þið lykjist
	hann, hún, það lykst	þeir, þær, þau lykjast		hann, hún, það lykjist	þeir, þær, þau lykjist
past (þátíð)	ég luktist	við luktumst	past (þátíð)	ég lyktist	við lyktumst
	þú luktist	þið luktust		þú lyktist	þið lyktust
	hann, hún, það luktist	þeir, þær, þau luktust		hann, hún, það lyktist	þeir, þær, þau lyktust
imperative (boðháttur)	lykst (þú)	lykist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	lykstu	lykisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

lukinn — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lukinn	lukin	lukið		luktir	luktar	lukin
accusative (þolfall)	lukinn	lukta	lukið		lukta	luktar	lukin
dative (þágufall)	luktum	lukinni	luktu		luktum	luktum	luktum
genitive (eignarfall)	lukins	lukinnar	lukins		lukinna	lukinna	lukinna
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	lukti	lukta	lukta		luktu	luktu	luktu
accusative (þolfall)	lukta	luktu	lukta		luktu	luktu	luktu
dative (þágufall)	lukta	luktu	lukta		luktu	luktu	luktu
genitive (eignarfall)	lukta	luktu	lukta		luktu	luktu	luktu

Synonyms

• loka

Noun

lykja f (genitive singular lykju, nominative plural lykjur)

1. ampoule

Declension

declension of lykja

f-w1	singular		plural
	indefinite	definite	indefinite	definite
nominative	lykja	lykjan	lykjur	lykjurnar
accusative	lykju	lykjuna	lykjur	lykjurnar
dative	lykju	lykjunni	lykjum	lykjunum
genitive	lykju	lykjunnar	lykja	lykjanna

Synonyms

• ampúla
• lyfjabiða

---

Old Norse

Etymology

From Proto-Germanic *lukją (“to close, shut”) (see the related *lūkaną), from Proto-Indo-European *lewg- (“to bend, fold, turn”). Doublet of lúka.

Verb

lykja

1. to shut, to close