maradt

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

marad +‎ -t

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈmɒrɒtː]
  • (file)
  • Hyphenation: ma‧radt
  • Rhymes: -ɒtː

Verb[edit]

maradt

  1. third-person singular indicative past indefinite of marad
    Tíz percünk maradt.We have ten minutes left.
    Életben maradt.S/he survived. (literally, “S/he stayed alive.”)

Participle[edit]

maradt

  1. past participle of marad

Declension[edit]

Inflection (stem in -a-, back harmony)
singular plural
nominative maradt maradtak
accusative maradtat maradtakat
dative maradtnak maradtaknak
instrumental maradttal maradtakkal
causal-final maradtért maradtakért
translative maradttá maradtakká
terminative maradtig maradtakig
essive-formal maradtként maradtakként
essive-modal
inessive maradtban maradtakban
superessive maradton maradtakon
adessive maradtnál maradtaknál
illative maradtba maradtakba
sublative maradtra maradtakra
allative maradthoz maradtakhoz
elative maradtból maradtakból
delative maradtról maradtakról
ablative maradttól maradtaktól
non-attributive
possessive - singular
maradté maradtaké
non-attributive
possessive - plural
maradtéi maradtakéi