Jump to content

marnować

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From marny +‎ -ować.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /marˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: mar‧no‧wać

Verb

[edit]

marnować impf (perfective zmarnować)

  1. (transitive) to waste (e.g. energy, time, money, resources)
  2. (reflexive with się) to go to waste

Conjugation

[edit]
Conjugation of marnować impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive marnować
present tense 1st marnuję marnujemy
2nd marnujesz marnujecie
3rd marnuje marnują
impersonal marnuje się
past tense 1st marnowałem,
-(e)m marnował
marnowałam,
-(e)m marnowała
marnowałom,
-(e)m marnowało
marnowaliśmy,
-(e)śmy marnowali
marnowałyśmy,
-(e)śmy marnowały
2nd marnowałeś,
-(e)ś marnował
marnowałaś,
-(e)ś marnowała
marnowałoś,
-(e)ś marnowało
marnowaliście,
-(e)ście marnowali
marnowałyście,
-(e)ście marnowały
3rd marnował marnowała marnowało marnowali marnowały
impersonal marnowano
future tense 1st będę marnował,
będę marnować
będę marnowała,
będę marnować
będę marnowało,
będę marnować
będziemy marnowali,
będziemy marnować
będziemy marnowały,
będziemy marnować
2nd będziesz marnował,
będziesz marnować
będziesz marnowała,
będziesz marnować
będziesz marnowało,
będziesz marnować
będziecie marnowali,
będziecie marnować
będziecie marnowały,
będziecie marnować
3rd będzie marnował,
będzie marnować
będzie marnowała,
będzie marnować
będzie marnowało,
będzie marnować
będą marnowali,
będą marnować
będą marnowały,
będą marnować
impersonal będzie marnować się
conditional 1st marnowałbym,
bym marnował
marnowałabym,
bym marnowała
marnowałobym,
bym marnowało
marnowalibyśmy,
byśmy marnowali
marnowałybyśmy,
byśmy marnowały
2nd marnowałbyś,
byś marnował
marnowałabyś,
byś marnowała
marnowałobyś,
byś marnowało
marnowalibyście,
byście marnowali
marnowałybyście,
byście marnowały
3rd marnowałby,
by marnował
marnowałaby,
by marnowała
marnowałoby,
by marnowało
marnowaliby,
by marnowali
marnowałyby,
by marnowały
impersonal marnowano by
imperative 1st niech marnuję marnujmy
2nd marnuj marnujcie
3rd niech marnuje niech marnują
active adjectival participle marnujący marnująca marnujące marnujący marnujące
passive adjectival participle marnowany marnowana marnowane marnowani marnowane
contemporary adverbial participle marnując
verbal noun marnowanie

Further reading

[edit]
  • marnować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • marnować in Polish dictionaries at PWN