matus
Latin
Etymology
Another writing of Late Latin mattus (“drunk, intoxicated”), itself either from a contraction of a form *madĭtus (as a past participle of Latin madeō), or madidus (“drunk, tipsy”). Cognate to French mat (“matte, pale”).
Adjective
mātus (feminine māta, neuter mātum); first/second-declension adjective
- Alternative form of mattus
Declension
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | mātus | māta | mātum | mātī | mātae | māta | |
Genitive | mātī | mātae | mātī | mātōrum | mātārum | mātōrum | |
Dative | mātō | mātō | mātīs | ||||
Accusative | mātum | mātam | mātum | mātōs | mātās | māta | |
Ablative | mātō | mātā | mātō | mātīs | |||
Vocative | māte | māta | mātum | mātī | mātae | māta |
Latvian
Noun
matus m
- (deprecated template usage) accusative plural form of mats