maximális
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
From German maximal, from Latin maximus.[1] With -ális ending.
Pronunciation[edit]
Adjective[edit]
maximális (comparative maximálisabb, superlative legmaximálisabb)
Declension[edit]
Inflection (stem in -a-, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | maximális | maximálisak |
accusative | maximálisat | maximálisakat |
dative | maximálisnak | maximálisaknak |
instrumental | maximálissal | maximálisakkal |
causal-final | maximálisért | maximálisakért |
translative | maximálissá | maximálisakká |
terminative | maximálisig | maximálisakig |
essive-formal | maximálisként | maximálisakként |
essive-modal | — | — |
inessive | maximálisban | maximálisakban |
superessive | maximálison | maximálisakon |
adessive | maximálisnál | maximálisaknál |
illative | maximálisba | maximálisakba |
sublative | maximálisra | maximálisakra |
allative | maximálishoz | maximálisakhoz |
elative | maximálisból | maximálisakból |
delative | maximálisról | maximálisakról |
ablative | maximálistól | maximálisaktól |
non-attributive possessive - singular |
maximálisé | maximálisaké |
non-attributive possessive - plural |
maximáliséi | maximálisakéi |
Derived terms[edit]
- max. (abbreviation)
- maximálisan
References[edit]
- ^ Tótfalusi, István. Idegenszó-tár: Idegen szavak értelmező és etimológiai szótára (’A Storehouse of Foreign Words: an explanatory and etymological dictionary of foreign words’). Budapest: Tinta Könyvkiadó, 2005. →ISBN
Further reading[edit]
- maximális in Bárczi, Géza and László Országh. A magyar nyelv értelmező szótára (‘The Explanatory Dictionary of the Hungarian Language’, abbr.: ÉrtSz.). Budapest: Akadémiai Kiadó, 1959–1962. Fifth ed., 1992: →ISBN