mowność

See also: mówność

Polish

Alternative forms

• mówność (obsolete)

Etymology

From mowny +‎ -ość. First attested in 1621.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmɔv.nɔɕt͡ɕ/
• (Middle Polish) IPA^(key): /ˈmɔv.nɔɕt͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔvnɔɕt͡ɕ
• Syllabification: mow‧ność

Noun

mowność f

1. (dated) eloquence, talkativeness, loquaciousness

   Synonym: elokwencja

Declension

Declension of mowność

	singular
nominative	mowność
genitive	mowności
dative	mowności
accusative	mowność
instrumental	mownością
locative	mowności
vocative	mowności

Related terms

adjectives

• mowny
• mówcowy
• mówczy
• mówieniowy
• mówiony
• mówniczy

 

adverb

• mownie

 

nouns

• mowa
• mowina
• mowisko
• mówca
• mówczyni
• móweczka
• mówiąca
• mówiący
• mówka
• mównica
• mównictwo
• mównik

 

verbs

• mówić impf

 

Further reading

• mowność in Polish dictionaries at PWN
• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “mowność”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
• Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “mowność”, in Słownik języka polskiego‎^[1]
• Aleksander Zdanowicz (1861) “mowność”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1902), “mowność”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 2, Warsaw, page 1052
• mowność in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego