mwaki

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Kikuyu[edit]

Etymology 1[edit]

Hinde (1904) records mwaki as an equivalent of English fire in “Jogowini dialect” of Kikuyu, listing also “Nganyawa dialect” (spoken then in Kitui District) of Kamba mwadgi or djuki as its equivalent.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mwàkì(ꜜ)/, /moàkì(ꜜ)/
As for Tonal Class, Armstrong (1940) classifies this term into moondo class which includes mũndũ, huko, igego, igoti, inooro, irigũ, irũa, kĩbaata, kĩmũrĩ, kũgũrũ, mũciĩ, mũgeni, mũri, ndaka, ndigiri, njagathi, njogu, Mũrĩmi (man's name), etc.[2] Benson (1964) classifies this term into Class 1 with a disyllabic stem, together with ndaka, and so on.
  • (Kiambu)

Noun[edit]

mwaki class 3 (plural mĩaki)

  1. fire
Derived terms[edit]

(Proverbs)

See also[edit]

Etymology 2[edit]

From gwaka (to build).[4]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /mwàkíꜜ/, /moàkíꜜ/
As for Tonal Class, Armstrong (1940) classifies this term into mbori class which includes mbũri, ikinya (pl. makinya), itimũ, kĩhaato, maguta, mbembe, mũgeka, mũrata, nyaga, ũhoro, riitho, riũa, rũrĩmĩ, Kamau (man's name), etc.[2] Benson (1964) classifies this term into Class 3 with a disyllabic stem, together with kĩhaato, mbembe, kiugo, and so on.

Noun[edit]

mwaki class 1 (plural aaki)

  1. builder

References[edit]

  1. ^ Hinde, Hildegarde (1904). Vocabularies of the Kamba and Kikuyu languages of East Africa, pp. 24–25. Cambridge: Cambridge University Press.
  2. 2.0 2.1 Armstrong, Lilias E. (1940). The Phonetic and Tonal Structure of Kikuyu. Rep. 1967. (Also in 2018 by Routledge).
  3. ^ Yukawa, Yasutoshi (1981). "A Tentative Tonal Analysis of Kikuyu Nouns: A Study of Limuru Dialect." In Journal of Asian and African Studies, No. 22, 75–123.
  4. ^ mwaki2” in Benson, T.G. (1964). Kikuyu-English dictionary, p. 6. Oxford: Clarendon Press.