nýta

Faroese

Etymology

From Old Norse njóta, from Proto-Germanic *neutaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnʊiːta/
• Rhymes: -ʊiːta
• Homophone: níta

Verb

nýta (third person singular past indicative nýtti, third person plural past indicative nýtt, supine nýtt)

1. to use, to employ

Conjugation

Conjugation of nýta (group v-2)
infinitive	nýta
supine	nýtt
participle (a39)1	nýtandi	nýttur
	present	past
first singular	nýti	nýtti
second singular	nýtir	nýtti
third singular	nýtir	nýtti
plural	nýta	nýttu
	imperative
singular	nýt!
plural	nýtið!
1Only the past participle being declined.

Synonyms

• brúka

Related terms

• njóta

Anagrams

• týna

---

Icelandic

Etymology

From Old Norse njóta, from Proto-Germanic *neutaną.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈniːta/
• Rhymes: -iːta

Verb

nýta (weak verb, third-person singular past indicative nýtti, supine nýtt)

1. to make use of, use, utilize, take advantage of

Conjugation

nýta — active voice (germynd)

infinitive (nafnháttur)		að nýta
supine (sagnbót)		nýtt
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		nýtandi
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég nýti	við nýtum	present (nútíð)	ég nýti	við nýtum
	þú nýtir	þið nýtið		þú nýtir	þið nýtið
	hann, hún, það nýtir	þeir, þær, þau nýta		hann, hún, það nýti	þeir, þær, þau nýti
past (þátíð)	ég nýtti	við nýttum	past (þátíð)	ég nýtti	við nýttum
	þú nýttir	þið nýttuð		þú nýttir	þið nýttuð
	hann, hún, það nýtti	þeir, þær, þau nýttu		hann, hún, það nýtti	þeir, þær, þau nýttu
imperative (boðháttur)	nýt (þú)	nýtið (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	nýttu	nýtiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

nýtast — mediopassive voice (miðmynd)

infinitive (nafnháttur)		að nýtast
supine (sagnbót)		nýst
present participle (lýsingarháttur nútíðar)		nýtandist ** ** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
	indicative (framsöguháttur)			subjunctive (viðtengingarháttur)
present (nútíð)	ég nýtist	við nýtumst	present (nútíð)	ég nýtist	við nýtumst
	þú nýtist	þið nýtist		þú nýtist	þið nýtist
	hann, hún, það nýtist	þeir, þær, þau nýtast		hann, hún, það nýtist	þeir, þær, þau nýtist
past (þátíð)	ég nýttist	við nýttumst	past (þátíð)	ég nýttist	við nýttumst
	þú nýttist	þið nýttust		þú nýttist	þið nýttust
	hann, hún, það nýttist	þeir, þær, þau nýttust		hann, hún, það nýttist	þeir, þær, þau nýttust
imperative (boðháttur)	nýst (þú)	nýtist (þið)
	Forms with appended personal pronoun
	nýstu	nýtisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.

nýttur — past participle (lýsingarháttur þátíðar)

strong declension (sterk beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	nýttur	nýtt	nýtt		nýttir	nýttar	nýtt
accusative (þolfall)	nýttan	nýtta	nýtt		nýtta	nýttar	nýtt
dative (þágufall)	nýttum	nýttri	nýttu		nýttum	nýttum	nýttum
genitive (eignarfall)	nýtts	nýttrar	nýtts		nýttra	nýttra	nýttra
weak declension (veik beyging)	singular (eintala)				plural (fleirtala)
	masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)		masculine (karlkyn)	feminine (kvenkyn)	neuter (hvorugkyn)
nominative (nefnifall)	nýtti	nýtta	nýtta		nýttu	nýttu	nýttu
accusative (þolfall)	nýtta	nýttu	nýtta		nýttu	nýttu	nýttu
dative (þágufall)	nýtta	nýttu	nýtta		nýttu	nýttu	nýttu
genitive (eignarfall)	nýtta	nýttu	nýtta		nýttu	nýttu	nýttu

Related terms

• neyta
• njóta
• not
• nota

Anagrams

• týna