nadruk

Dutch

Etymology

From na +‎ druk, probably formed after German Nachdruck.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈnaː.drʏk/

• Audio:

  (file)

Noun

nadruk m (uncountable)

1. emphasis

   Om nadruk te leggen kan men een accent aigu op een klinker plaatsen zoals in 'júíst diegene'

   To emphasize something, one can place an acute accent upon a vowel as in 'especially that one'

Derived terms

• benadrukken
• nadrukkelijk